Nocowanie w Rzymie - czy Eskwilin to dobra dzielnica?

Czy szukając miejsca noclegowego w Rzymie, warto brać pod uwagę Eskwilin? O okolicach dworca Termini chodzą legendy, ale prawda jest taka, że Esquilino nie bez powodu stało się ulubioną sypialnią dla turystów z całego świata.

Termini to główny dworzec kolejowy Rzymu. Położony jest w centrum miasta przy Piazza dei Cinquecento. Stacja kolejowa posiada połączenia z całym krajem, a także z innymi krajami Europy, m.in. z Wiedniem i Monachium.

Z lotniska Ciampino do Termini dojechaliśmy Airlinkiem. To połączenie łączone: autobus + pociąg. Na lotnisku należy kupić bilet w biletomacie Trenitalia.

Termini to także stacja przesiadkowa rzymskiego metra oraz główny dworzec autobusowy. Niekiedy mówi się o Termini jako o dzielnicy, jednak faktyczna dzielnica to Esquilino (Eskwilin) – nazwana tak od jednego z siedmiu wzgórz Rzymu.

Czy Eskwilin (Esquilino) to bezpieczna dzielnica?

Choć w internecie można wyczytać różne opinie o Eskwilinie, w tym takie o wysokiej przestępczości, warto podzielić je na pół. Przy każdym dworcu, a już szczególnie tak dużym, przestępczość wzrasta, przy czym najbardziej należy obawiać się kieszonkowców.

Eskwilin jest popularny wśród turystów, bo jest to dzielnica stosunkowo tania do zamieszkania, a to za sprawą licznych lokali na wynajem, hoteli i hosteli. Fakt, że jest tam spora liczba turystów powoduje, że osoby na stałe mieszkające w Rzymie raczej nie marzą o zamieszkaniu w tej właśnie dzielnicy. To z kolei sprawia, że w oczach Rzymian ta dzielnica nie jest uznawana za dobrą.

Obaw nie pomniejsza fakt, że poza turystami mieszka tam wielu migrantów z krajów azjatyckich czy afrykańskich, choć często jest to tzw. stara emigracja. Zdarza się nawet, że kafejki z rogalikami i espresso są prowadzone przez azjatyckie małżeństwa. Jeśli jednak chodzi o typowo włoskie klimaty gastronomiczne, to przy via Principe Eugenio działa jedna z najstarszych rzymskich lodziarni Fassi oraz lubiana – także przez turystów – pizzeria 320 Gradi.

Jeden z częściej polecanych lokali na Eskwilinie – 320 Gradi. Jest smacznie, a ceny raczej przeciętne. My polecamy carbonarę, a do picia domowe wino.

Nie oznacza to jednak, że nie ma tam także ulic zamieszkanych przez Włochów. Są. Mniejsze uliczki są ciche, spokojne i ukwiecone. Mieszkańcy razem spędzają czas, wieczorami spotykając się przed domami na pogaduszki, i ogólnie panuje przyjazna atmosfera. My mieliśmy szczęście nocować przy takiej właśnie ulicy – via Balilla.

Wszyscy natomiast – tzn. turyści, emigranci i „rdzenni mieszkańcy” Rzymu spotykają się razem w sklepie Iper La Spesa, który reklamuje się hasłem „prezzi bassi” („niskie ceny”). To miejsce łączy wszystkich ;).

Dzienica Esquilino ma jeszcze jedną zaletę istotną dla turystów – jest świetnie skomunikowana. Są stacje metra, ale nawet spacerem dotrzemy w wiele turystycznych miejsc. Do Koloseum możemy dojść w 23 minuty, a do Fontanny di Trevi – w 25 minut.

Co zobaczyć na Eskwilinie?

Po drodze z dworca w kierunku centrum w oczy rzucają się nie tylko resztki murów miejskich, ale i pozostałości dość wysokiej budowli, tzw. nimfeum, czyli dekoracyjnego ujścia akweduktu budowanego często w postaci bogato zdobionych fontann i kaskad. Powszechnie i błędnie są nazywane świątynią Minerwy – Tempio di Minerva Medica.

W głębi – starożytne nimfeum, które w Mapach Google błędnie podpisano jako Świątynia Minerwy

Główny budynek datuje się na IV w.n.e, a cztery mniejsze wokół niego są późniejszymi budowlami. Dziś tym zabytkiem mało kto się interesuje. Porasta trawą i zielskiem. Może w Rzymie jest tak dużo starożytnych pozostałości, że nie robią już większego wrażenia na miejscowych?

Na terenie Esquilino znajduje się również Porta Maggiore – starożytna brama w obrębie rzymskiego Muru Aureliana. Bramę wzniesiono za panowania cesarza Klaudiusza około 50. roku w celu zapewnienia bezkolizyjnego połączenia dwóch akweduktów: Aqua Claudia i Anio Novus. W III wieku bramę włączono w obręb murów miejskich wzniesionych z rozkazu cesarza Aureliana.

Obok Porta Maggiore na rogu via Labicana i via Praenestina znajduje się grobowiec piekarza Marka Wergiliusza Eurysacesa i jego żony Atistii. Grobowcowi nadano formę pieca chlebowego, nawiązując w ten sposób żartobliwie do zawodu jego właściciela.

Mury Aureliańskie ciągną się przez znaczną część dzielnicy Esquilino

Marek Wergiliusz Eurysaces był wyzwoleńcem, który zbił fortunę na handlu wypiekami, przypuszczalnie zaopatrując w chleb armię rzymską. O jego statusie majątkowym świadczy już samo usytuowanie grobowca – tuż za murami miejskimi, przy skrzyżowaniu dwóch uczęszczanych dróg prowadzących do Rzymu.

W Eskwilinie jest też pięknie odnowiony kościół z polskim akcentem – Kościół Matki Bożej Niepokalanej. Ten neogotycki kościół wzniesiono w latach 1896–1914 dla zgromadzenia Braci Miłosierdzia, według projektu dwóch włoskich architektów Antonio Cursiego i Cortese.

W czerwcu 2018 roku papież Franciszek uczynił tę świątynię jednym z kościołów tytularnych nadawanych kardynałom-diakonom. Obecnie jest on przypisany polskiemu kardynałowi Konradowi Krajewskiemu, który pełni funkcję jałmużnika papieskiego.

Eskwilin – nie tylko sypialnia

W Eskwilinie czuliśmy się bezpiecznie. To pełna życia i ruchu dzielnica, gdzie w oczy najbardziej rzucają się ludzie z walizkami. Nie warto jednak traktować tej części Rzymu wyłącznie jako miejsca noclegowego – tu również znajdziemy wiele śladów historii oraz miejsc, które warto zobaczyć. A poza tym, na Eskwilinie można również dobrze zjeść.

Autorzy: Isavenisa, Eurospacery